Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Coffee bea(m)

Πώς στον Ποσειδωνα γινεται 29 κατασκευαστες πλυντηριων να συμφωνουν σε ενα απορρυπαντικο (και χωρις τη βοηθεια της γυναικας τους) και 50 μαντραχαλαδες να μαλλιοτραβιουνται μπροστα απο μια εσπρεσσιερα για τον ακριβη αριθμο κοκκων κανελλας που αντιστοιχουν σε ενα φλιτζανι καπουτσινο παραμενει μυστηριο.
Για να το ξεκαθαρισουμε μια και καλη: Φιλτατε καφετζη - διοτι, μην ξεγελιεσαι, καφετζης εισαι- δε με νοιαζει αν πιστευεις οτι ο lungo ταιριαζει με το μανικιουρ της γατας μου, δε με νοιαζει αν ο Ολαντ στελνει καθε πρωι το λιαρ τζετ του για να παραλαβει το εσπρεσσακι του απ τα χερακια  σου και μονο, δεν με νοιαζει καν αν σπουδαζες ν + 2 χρονια ανωτατη καφεδοαλχημιστικη στο Χογκουαρτς. Δε θελω τη γνωμη σου για την επιλογη μου, δε θελω τους πειραματισμους σου στο ποτηρι μου, δε θελω κατι αλλο απο αυτο που ζητησα, καθοτι το πινω καθε μερα εδω και ανυπολογιστο χρονο και προφανως οσο νερομπλουκι και αν σου φαινεται, εμενα μου αρεσει. (επισης δε θελω, σε καμια περιπτωση, τα σωματικα σου υγρα στο φλυτζανι μου οποτε μη διανοηθεις να φτυσεις μεσα, γιατι ο καφες μου θα φιλοξενηθει στο παχυ σου εντερο με κλυσμα.)  Δεν δειχνει αφοσιωση να περασεις ενα τεταρτο διαπραγματευομενος μαζι μου την μετατροπη του καφε απο λαττε σε τσαμπακατα-με-σπαστο-καλαμακι, μου κανει τα νευρα κορδελακια και με προκαλει να πληρωσω με ρουπιες.
Αν πας το αμαξι σου στο συνεργειο για λαδια και ο μηχανικος επιμενει να σου αλλαξει μπουζι, βαλβολινες και ψαλιδια, θα του σφηνωσεις τον καβουρα με απερκατ στο ρουθουνι και θα συμπληρωσεις τη μηχανη με ΕΛΑΙΣ. Ετσι και γω, καθε φορα που σου ζηταω ελαφρυ καφε και με κοιτας λες και σου ζητησα σκοινι να κρεμαστω απ το φωτιστικο, μετα βιας συγκρατω την παρορμηση να σου βγαλω το μαλλι με τσιμπιδακι φρυδιων.
Και κατι τελευταιο, που μου καθεται σαν ψαροκοκκαλο στο λαιμο: Ο ορος barista ειναι πανηλιθιος. Το πα, α μα, πια!! Ειναι ο fancy τροπος να πεις τον καφετζη, που εγινε πασσέ,μη χεσω αβγα στρουνθοκαμηλου.Οταν ορκιστω δε θα γινω justicta, ουτε lawicta, ουτε ζαπατιστα ουτε τιποτα, το πολυ πολυ να γινω ψωμολυσσας δικηγορος. Σταματα, λοιπον, να αναγεις το κυκλικο κουνημα του κουταλιου σου σε τεχνη, γιατι ο Νταλι γελαει κατω απ το τσιγκελωτο μουστακι του.
ΥΓ. Δεν υποτιμω καθολου το επαγγελμα, αντιθετως οι καψεροι υπομενουν καθε τριφασικο καναγια που ζηταει " freddo espresso με 3/4 αφρογαλα και ριζα 28 ανθογαλασε σκονη, με ασπαρταμελαμινη, καλοχτυπημενο με 32,9 γρ. παγο, μια φετα λαιμ,17 φυσαλιδες, αντζουγιες, αποφοιτο λυκειου,μελετημενο στο φεγγαροφωτο Παρασκευη και 13. Τους πρηξες δεν αντεχω.

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

An extraordinary merry christmas.

Με εκνευριζουν και μενα, και σενα, και την κουφη γιαγια μου και τον σκυλο του γειτονα και ειναι παντου! Σε κοιτανε με το μονιμως καθηλωμενο σε εκφραση ξινιλας προσωπο τους και σου ανακατευουν τα σωθηκα με κουταλα καθως ανακηρυσσουν τα Χριστουγεννα ως απολυτα καταναλωτικη γιορτη και απαριθμουν τα βαρυγδουπα επιχειρηματα τους. Τα βαζουν με τα καταστηματα, τα λαμπακια, τα Πακιστανα που πουλανε ελατα στα πεζοδρομια, με τις διπλες που ειναι πολυ μελωμενες, τον Αη Βασιλη που εβαλε παλι κιλα και τον Ρουντολφ που δεν κανει φωτορυθμικα η μουσουδα του. Και οσο τα αραδιαζουν ολα αυτα, εσυ ευχεσαι να ησουν σαμουραι να κανεις ενα αξιοπρεπες χαρακιρι που ειναι πιο ανωδυνο απο αυτο τον χειμαρρο μιζεριας. Δε λεω, βρε αδερφε, οτι μιλαμε για καμια θρησκευτικη γιορτη, πανηγυρακι του καπιταλισμου ειναι, μεσα. Αλλα ειναι γαματο, πανεμορφο, πανυπεροχο δειγμα καπιταλισμου και as far as capitalism goes, δεν νομιζω οτι τα χριστουγεννα ειναι ολο μας το προβλημα. Εξαλλου χιλιες φορες να μπουκωνομαστε στη γαλοπουλα και να κατεβαζουμε εγκνογκ αβερτα, παρα να  ζαλιζουμε τους αλλους που χοροπηδανε απ την χαρα τους με καθε στολισμενο κηπο λες και δεν εχουν ξαναδει κιτς φωτακια ή που τραγουδανε το last christmas που μεχρι και οι wham παθαινουν πονοκεφαλο αμα το ακουνε. Σιγουρα παντως δεν μπορεις να μου γανωνεις το κερατο που κανω σαν δαιμονισμενο κουταβι αμα ενθουσιαζομαι με το καθε παραφωνο παιδακι που μου λεει τα καλαντα σε fast forward, oταν ναι μεν απεχθανεσαι την ψευτοκουλτουρα των γιορτων αλλα ποζαρεις πρωτη μουρη στον Μαζώ για ρεβεγιον με την γκλιτσα παραμασχαλα. Και στην τελικη, αν θες να ζησεις το πνευμα τον γιορτων, αντε σε κανα συσσιτειο να σερβιρεις σουπα στους αστεγους, οχι παραμονη μπουζουκια, αλλα κατα τα αλλα εξοριζουμε τον κουραμπιε. Γιατι, κυριος, ο κουραμπιες τραγουδαει καλυτερα και εχει και πολυχρονη καριερα. Α στο καλο σας, μαραμενες λιγουστρες!