8 το βραδυ και το στομαχι εχει κολλησει στην πλατη. Εκει που περπατας με την φιλεναδα σου και το τακουνι σκαλωνει στο πλακοστρωτο, πεφτεις πανω σε γκουρμεδιαρικο εστιατοριο, απο αυτα που το ονομα τους ειναι μυστηρια δυσαναγνωστο, απο αυτα που ποτε κανεις δεν εμαθε που στο καλο τονιζονται. Μπαινεις μεσα, τι στο καλο, φαγαδικο ειναι, κατι θα βρεις να ντερλικωσεις. Στην αναμονη κανεις, οι πελατες λιγοτεροι απο τους σερβιτορους, καλα μαντατα. "Εχει λιστα αναμονης 40 λεπτα" σου λεει μια αγελαστη σουσουραδα με αυστηρο κοτσο στην εισοδο, και απορεις αν θεωρει πελατισσες και τις μυγες που βαρανε εκει μεσα.Τελος παντων, προσευχεσαι ο καναπες που θα σε φιλοξενησει να ειναι αφρατος και ξεροσταλιαζεις σαν το κουρδακι στα παρμπριζ οσο το στομαχι σου ριχνει μια μονοημερη ως την Καρδιτσα. Καποια στιγμη η ξινομυζηθρα ρεσεψιονου αποφασιζει οτι της χαλας την αισθητικη και σε παρκαρει σε καποιο τραπεζι για να ξυσει χωρις εσενα μπαστακα το νυχι. Που πας ρε μυρμιλιγκω με τετοια μουτσουνα στραβωμενη απ την αποδοκιμασια? Ωραια λες, θα φαμε! Αμ δε, ερχεται ο σερβιτορος, που ειναι σαν να εχει καταπιει μπαστουνι του γκολφ και του σταθηκε, με αποτελεσμα να κινειται μονοκομματα, και σου αφηνει εναν καταλογο απο αυτους που χρειαζεσαι τον πληρη οδηγο λεξικων της Longmann για να βγαλεις υποτυπωδως ακρη. Και αντε, μεσες ακρες, τα πανω πανω τα πιανεις,να τα βαλεις στο στομα σου θες? Σαλατα κουνουπιδι με γκοργκονζολα και κανταιφι (υπαρχει, κι ομως), χοιρινο κοτσι με σως πεσκανδριτσας και ψητους λωτους (κ αυτο υπαρχει την καταδικη μου), μπακαλιαρος μουλιασμενος σε σαμπανια, με φινοκιο, σαφραν και pantene pro v... Χαθηκε ενα κοτοπουλακι με πατατες, μια ψητη τσιπουρα, μια μαρουλοσαλατα ρε αδερφε να ξερουμε τι στο καλο στολιζει το πιατο μας? Οταν παραγγελνω, δεν εκτιμω τη λογικη της κιντερ εκπληξης, να μου κανει κουκου-τσα πανω στο πιρουνι αγνωστης ταυτοτητας κινουμενη πρασινωπη μαζα και να παιζω στοιχηματα με το συνδαιτημονα μου αν θα με παρουν με φορειο στο Λαικο για πλυση στομαχου.
Παραγγελνεις με πραγματικη δυσκολια οτι σου φαινεται πιο κοντα στο φαγωσιμο και περιμενεις, περιμενεις, περιμενεις, λες και τωρα ξεπουπουλιαζουν την κοτα και αυτη τρεχει μαδημενη γυρω γυρω στις κουζινες αμολοντας αυγα στα μωσαικα. Ωσπου ερχεται επιτελους η ωρα που ο σερβιτορος πλησιαζει με το ορεκτικο. Μονο που εχει ξεχασει το απαραιτητο βαλιτσακι με τα συνεργα, διοτι μονο με μεγενθυντικο φακο θα το εβλεπες τοσο που ειναι. Εσυ ζητησες "πρασινη σαλατα με βινεγκρετ βαλσαμικου", πως στο διαολο κατεληξες με 3 κατσιασμενα μπιζελια ενα κλωναρι δυοσμο και 5 μαυρες σταγονες, αλυτο μυστηριο.ωπα κατσε, εχει και μια ελια εδω, αλλαζει το πραμα. Και νομιζετε οτι υπερβαλλω? Δροσια, σε γνωστο κρεαταδικο, εχουμε παραγγειλει σαλατα καπρεζε με μελιτζανα... και ηρθε-επακριβως-μια παχουλη ροδελα ντοματας, μια ροδελα μοτσαρελα, μια ροδελα ψητη μελιτζανα και ενα κλωναρι ανηθο σε πυργο, με σος βαλσαμικο γυρω γυρω (και εκανε 12 ευρω). Η μονη στιγμη που ο σερβιτορος χαμογελα ειναι οταν σου πλασσαρει το λογαριασμο, ακομα και αυτουνου του φαινεται αστειο πως υπαρχουν κοροιδα που πληρωνουν 50 ευρω για να φανε λιγοτερο απο μοντελο του Ντιορ σε διαιτα, τα πιο ηλιθιωδως ετεροκλητα υλικα που δεν κολλανε ουτε με κολλα ταχειας πηξης σε ενα περιβαλλον πιο διεκπεραιωτικα αφιλοξενο απο την Καμπουλ. Και φευγοντας, ορκιζεσαι στα μανόλο σου, οτι την επομενη φορα θα κανεις μακροβουτι στα τζατζικια του Μπαρμπα Μητσου του τυλιχτη, που μπροστα σε αυτο που σερβιραν θυμιζει τον σεφ της Μεγαλης Βρεταννιας..
Παραγγελνεις με πραγματικη δυσκολια οτι σου φαινεται πιο κοντα στο φαγωσιμο και περιμενεις, περιμενεις, περιμενεις, λες και τωρα ξεπουπουλιαζουν την κοτα και αυτη τρεχει μαδημενη γυρω γυρω στις κουζινες αμολοντας αυγα στα μωσαικα. Ωσπου ερχεται επιτελους η ωρα που ο σερβιτορος πλησιαζει με το ορεκτικο. Μονο που εχει ξεχασει το απαραιτητο βαλιτσακι με τα συνεργα, διοτι μονο με μεγενθυντικο φακο θα το εβλεπες τοσο που ειναι. Εσυ ζητησες "πρασινη σαλατα με βινεγκρετ βαλσαμικου", πως στο διαολο κατεληξες με 3 κατσιασμενα μπιζελια ενα κλωναρι δυοσμο και 5 μαυρες σταγονες, αλυτο μυστηριο.ωπα κατσε, εχει και μια ελια εδω, αλλαζει το πραμα. Και νομιζετε οτι υπερβαλλω? Δροσια, σε γνωστο κρεαταδικο, εχουμε παραγγειλει σαλατα καπρεζε με μελιτζανα... και ηρθε-επακριβως-μια παχουλη ροδελα ντοματας, μια ροδελα μοτσαρελα, μια ροδελα ψητη μελιτζανα και ενα κλωναρι ανηθο σε πυργο, με σος βαλσαμικο γυρω γυρω (και εκανε 12 ευρω). Η μονη στιγμη που ο σερβιτορος χαμογελα ειναι οταν σου πλασσαρει το λογαριασμο, ακομα και αυτουνου του φαινεται αστειο πως υπαρχουν κοροιδα που πληρωνουν 50 ευρω για να φανε λιγοτερο απο μοντελο του Ντιορ σε διαιτα, τα πιο ηλιθιωδως ετεροκλητα υλικα που δεν κολλανε ουτε με κολλα ταχειας πηξης σε ενα περιβαλλον πιο διεκπεραιωτικα αφιλοξενο απο την Καμπουλ. Και φευγοντας, ορκιζεσαι στα μανόλο σου, οτι την επομενη φορα θα κανεις μακροβουτι στα τζατζικια του Μπαρμπα Μητσου του τυλιχτη, που μπροστα σε αυτο που σερβιραν θυμιζει τον σεφ της Μεγαλης Βρεταννιας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου