Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

Adam 'n' Steve.

Κηφισίας, 2.30μμ, ανοδος. Περιμενω μουρμουριζοντας στο φαναρι να αναψει το αφιλοτιμο να φτασω πριν την αλλαγη του χρονου σπιτι, οταν τα ματια μου εκσφενδονιζονται σαν γιο-γιο απο τις κογχες τους και κρεμονται μακαβρια και αψυχα, ενα πραμα σαν τα στηθη της γιαγιας μου. Και που να κατσουν στη θεση τους με αυτο που αντικρισαν δηλαδης? Διοτι το δρομο διεσχιζε μπριοζικα καρικατουρα ανδρα 30plus ηλικιακα, ενδεδυμενου σε μπεζ σατεν εφαρμοστο καπρι, παπουτσια Σαρλω κατακοκκινα, δερματινο με τρουκς, διχτυωτο φανελακι και με πιο πολυ γκλιτερ στο ματι απο στριπτιτζου στο Αλκατραζ. Α, και skinhead, για την πουτανια. Και σκουλαρικια πολυελαιους, δανεισμενα πιθανως απο την Αγια Λυγερη την Αλαφροϊσκιωτη, μεγαλη η χαρη της.

Και, επειδη ειναι γνωστο σε αυτους τους 2-3 χασομερηδες που με διαβαζουν ακομα οτι δεν μπορω να αντισταθω να καταπιαστω με ζητηματα φλεγοντα και υπερευαισθητα, καιρος να ρισκαρω λιντσαρισμα με το θεμα της ομοφυλοφιλιας. Φορεσαμε την πανοπλια μας, οποτε παμε, και ειθε να κανει δουλεια αυτος ο τενεκες.

Ας το πω απλα: εγω αυτα τα επιχειρηματα-σοκοφρετες, οτι η ομοφυλοφιλια δεν ειναι φυσιολογικη και οτι ηταν Adam and Eve και οχι Adam and Steve οι πρωτοπλαστοι, εγω τα χω πασατεμπο. Κοινως, φτυσμενα. Δεν θα αφησω δεκα μονοκομματους ρομποκοπ με μυαλο παπαρδελας και αντιληψη καροτου να υπαγορευσουν το φυσιολογικο, γιατι πιθανοτατα θα κριθουν αφυσικα τα piercings, οι μεταμοσχευσεις και το μοσχαρακι με δαμασκηνα. Φυσιολογικο ειναι αυτο που σου βγαινει αυθορμητα, φυσικα, απο μεσα σου. Και αν αυτο που βγαινει (και ξαναμπαινει, και ξαναβγαινει...) ειναι ενας διμετρος μελαχρινος με μουσι, so be it, και γω κουμπαρα.

Να ξηγιομαστε. Εγω ομοφυλοφιλη δεν ειμαι, και πολλους φιλους γκεη δεν εχω. Και δε λεω να ντυθουμε ολοι μονοκεροι και να παρελασουμε περηφανα στη Συγγρου με σημαια μας μια φουστα. Νιωθω ενα γενναιο κυμα ναυτιας οταν βλεπω γκεη να αλληλοκαβαλιουνται και θελω να πλυνω τα ματια μου με χλωρινη για να ξεπλυνω την μια και μοναδικη εμπειρια μου σε γκεη κλαμπ προ τριετιας. Αλλα αυτο δεν σχετιζεται με το ομοφυλοφιλικο του πραγματος, οσο με το οτι αναγουλιαζω στη θεα διαχυτικων ζουζουνογαργαλιστικων περιπτυξεων σε δημοσιους χωρους, ακομα και αν αυτες γινονται απο το Τζονι Ντεπ και την Μιλα Κουνις.

Απ την αλλη, δεν εχω καμια ταση να αρπαξω πυρσους και τσουγκρανες αν περιοριζετε την προσωπικη σας ζωη στη φωλιτσα σας. Φορεστε αφοβα τις πασμινες σας, δειτε το broke back mountain μεχρι να καψει φλαντζα το DVD αγκαλια με το ντυμενο σε ροζ τουτου γαλλικο μπουλντογκ σας που σιγουρα λενε Μπαρμπρα Στρειζαντ και βαλτε και αιλαινερ ως το λωβο του αφτιου. Αρκει να μη σας βλεπουμε. Γιατι ειναι ακαλαισθητο, πως να το κανουμε? Ενας κρεμανταλας με κιμονο και λιπ γκλος σαπιο μηλο, ε. ΙΟΥ! Οχι επειδη ειναι αφυσικο, αλλα επειδη ειναι τραγικο για το βασανισμενο αμφιβληστροειδη μου.

Για να συνοψισουμε, εγω τους γκεη τους παω, οπως ο Χριστοδουλος, αρκει να μην κυκλοφορουν σαν ξεπεσμενες πορνοσταρ μερα μεσημερι στο κεντρο και αποσπουν το ματι μου απο το φαναρι, με αποτελεσμα ο απο πισω να κολλησει τη γροθια του στην κορνα να ξεκινησω μετα το 3ο κοκκινο που μας επιασε.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου