Kατάλληλο μονο για status στο facebook, το it's complicated ειναι η ακριβης περιγραφη του τυπου που φασωνει την πρωην του κολλητου του, φλερταρει με ο,τι θηλυκο βρεθει στο οπτικο του πεδιο, ακομη κι αν αυτο ειναι το θηλυκο καλωδιο usb και φιλοξενει στο κρεβατι του εσενα καθε φορα που υποφερει απο φουσκωδεντριες και δεν βρισκει προχειρο γεωργο να λιπανει το χωραφι του. Μιλαω για τον μπαγλαμα εναντιον του οποιου εκκρεμουν καταγγελιες για αποπλανηση της κατσικας του μπαρμπα μπριλιου στο χωριο, διοτι στην τελικη και αυτη μασταρια εχει.
Οι αντρες που δεν ξερουν τι θελουν ειναι πιο κουραστικοι απο τριωρη προπονηση cross fit, πιο ενοχλητικοι απο παιδακι στο διαδρομο με τις σοκολατες του σουπερ μαρκετ, πιο επωνειδιστοι απο αβαφη φωτογραφια της Αννας Βισση. Δεν ειναι κβαντομηχανικη, αγορι μου, μια αποφαση ειναι, παρτην να τελειωνουμε γιατι τα δισεγγονα μου κοντευουν να παρουν πτυχιο ωσπου να καταληξεις. Με θες? Κανε λιγο παραπανω χωρο στο κρεβατι σου για μενα να απλωθω σαν καλαμαρι στο τηγανι και λιγο λιγοτερο χωρο στην καρδια σου για αλλες τσουπρες, γιατι αμα απλωσω εγω την αριδα μου τις εξοβελιζω ολες με την κορμαρα μου. Μην κοιτας που ειμαι σα μισοριξια, αμα μου δωσεις τη θεση, ο ογκος μου σπιθαμη δε θα αφησει μεσα σου να τρυπωσει αλλη σα το δακο. Δε με θες? Ξεπερναω την απορια που μου γεννα η ασυναρτησια του οτι τοσο καιρο δεν ειχες κανενα προβλημα να πασπατευεις μεχρι και τον σπληνα μου καθε βραδυ, και ζηταω την πιο ντομπρα τακτικη, ασε με να φυγω να σε ξεχασω με νηστεια, περισυλλογη και ενα μουσκουλιαρικο poοl boy που δε θα αλλαζει περισσοτερα χρωματα απ τον Μαικλ Τζακσον καθε φορα που του ζηταω να βγουμε στο φως της μερας μαζι.
Σταματα, λοιπον, να παιζεις μπαλα μαζι μου και κοιτα να μεγαλωσεις, γιατι η φρουτοκρεμα παχαινει και αμα λαχει τη σκαω με το τακουνι μου, με το οποιο καιρο τωρα θελω να διαπερασω το κρανιο σου απ τα νευρα μου. Ασε που τα παιδια τα συμπαθω μονο με διαλυτικα στο πρωτο ι. Ε, μα πια, σου λεει χαθηκαν οι αντρες. Αμ δε χαθηκαν, απλως εχουν γινει τοσο τρεκλεμεδες, που σκεφτομαστε σοβαρα να το γυρισουμε. Εμπρος, γενναιες μου, στο δρομο που χαραξε η Σαπφω.
(Αφιερωμενο στο εκλαιρακι, που δεινοπαθει με εναν τετοιο κεφτε, και δεν το ξεριζωνει απο μεσα της με χαλαουα, γρηγορα, επωδυνα και ολικα.)
Οι αντρες που δεν ξερουν τι θελουν ειναι πιο κουραστικοι απο τριωρη προπονηση cross fit, πιο ενοχλητικοι απο παιδακι στο διαδρομο με τις σοκολατες του σουπερ μαρκετ, πιο επωνειδιστοι απο αβαφη φωτογραφια της Αννας Βισση. Δεν ειναι κβαντομηχανικη, αγορι μου, μια αποφαση ειναι, παρτην να τελειωνουμε γιατι τα δισεγγονα μου κοντευουν να παρουν πτυχιο ωσπου να καταληξεις. Με θες? Κανε λιγο παραπανω χωρο στο κρεβατι σου για μενα να απλωθω σαν καλαμαρι στο τηγανι και λιγο λιγοτερο χωρο στην καρδια σου για αλλες τσουπρες, γιατι αμα απλωσω εγω την αριδα μου τις εξοβελιζω ολες με την κορμαρα μου. Μην κοιτας που ειμαι σα μισοριξια, αμα μου δωσεις τη θεση, ο ογκος μου σπιθαμη δε θα αφησει μεσα σου να τρυπωσει αλλη σα το δακο. Δε με θες? Ξεπερναω την απορια που μου γεννα η ασυναρτησια του οτι τοσο καιρο δεν ειχες κανενα προβλημα να πασπατευεις μεχρι και τον σπληνα μου καθε βραδυ, και ζηταω την πιο ντομπρα τακτικη, ασε με να φυγω να σε ξεχασω με νηστεια, περισυλλογη και ενα μουσκουλιαρικο poοl boy που δε θα αλλαζει περισσοτερα χρωματα απ τον Μαικλ Τζακσον καθε φορα που του ζηταω να βγουμε στο φως της μερας μαζι.
Σταματα, λοιπον, να παιζεις μπαλα μαζι μου και κοιτα να μεγαλωσεις, γιατι η φρουτοκρεμα παχαινει και αμα λαχει τη σκαω με το τακουνι μου, με το οποιο καιρο τωρα θελω να διαπερασω το κρανιο σου απ τα νευρα μου. Ασε που τα παιδια τα συμπαθω μονο με διαλυτικα στο πρωτο ι. Ε, μα πια, σου λεει χαθηκαν οι αντρες. Αμ δε χαθηκαν, απλως εχουν γινει τοσο τρεκλεμεδες, που σκεφτομαστε σοβαρα να το γυρισουμε. Εμπρος, γενναιες μου, στο δρομο που χαραξε η Σαπφω.
(Αφιερωμενο στο εκλαιρακι, που δεινοπαθει με εναν τετοιο κεφτε, και δεν το ξεριζωνει απο μεσα της με χαλαουα, γρηγορα, επωδυνα και ολικα.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου